مداخله ای در کارکردهای شناختی و هیجانی دانش‌آموزان نارساخوان: اثربخشی و کارآمدی آموزش مهارت‌های شناختی- هیجانی

هدف این مطالعه اثربخشی آموزش مهارت‌های شناختی- هیجانی بر بهبود مهارت‌های شناختی و هیجانی دانش‌آموزان نارساخوان بود. این پژوهش به شیوه­ی شبه آزمایشی و با طرح  پیش­آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه‌ی آماری شامل کلیه­ی دانش‌آموزان پسر 12 تا 16 شهر اراک در سال تحصیلی 95-1394 بودند. نمونه پژوهش شامل 40 دانش‌آموز پسر نارساخوان بود که از میان دانش‌آموزان نارساخوان، بعد از مصاحبه‌ی بالینی ساختار یافته و گزارش‌های معلم به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. برای جمع­آوری داده‌ها از سیاهه‌ی مشکل‌های رفتاری- عاطفی اینفلد و تونگ و مقیاس توانایی­های شناختی نجاتی استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری (MANCOVA) نشان داد که آموزش مهارت‌های شناختی- هیجانی باعث کاهش مشکل‌های شناختی و هیجانی دانش‌آموزان نارساخوان می­شود (001/0>P). از آنجا که دانش‌آموزان نارساخوان، علاوه بر مشکل‌های تحصیلی، افسردگی و تنهایی را تجربه می­کنند و نسبت به دانش‌آموزان عادی از تعامل‌های اجتماعی کمتری برخوردارند، مداخله‌ی فوق می­تواند به بهبود مهارت‌های اجتماعی آنها کمک کند.